#सिनेमातल्यासारखे_लोक
#अप्पी
अप्पी नेपाळी ...माझी मैत्रीण! ती Galileo मधे ट्रेनिंग सुरू असताना भेटली. तिचे पणजोबा किंवा खापर पणजोबा नेपाळमधून भारतात आले , पोटापाण्यासाठी!! हिमाचल मधल्या कोणत्याशा खेड्यात वसले ते तिथलेच झाले. नेपाळसे आए .. नेपाळी , हेच नाव चिकटलं ओळख म्हणून.
अप्पी ची गोष्ट भारी! बारकीशी पण काटक अप्पी मुंबईत आली ती मुलगा बनून! रस्त्यावर राहिली. चहाची टपरी , बैदा-पाव ची गाडी ... एकीकडे पदवीची परीक्षा! मी अविश्वासाने तिच्या कडे बघत तीची गोष्ट झटकून टाकली! तिने हसून काही फोटो दाखवले. बेनीचाचा वगैरे लोकांना भेटवलंन मला प्रत्यक्ष! तेव्हा नाईलाजाने मी तिच्या गोष्टी वर विश्वास ठेवला.मुंबईतल्या त्या चार वर्षांतले कष्ट अप्पीच्या डोळ्यात बघून माझी बोलतीच बंद झाली. दलाल आणि पोलिसांना हफ्ते , मासिक अडचण असताना 'मुलगी' असणं लपवतानाची कसरत , इतकं कमी बोलायची की लोक 'गुंगा है क्या बे?' विचारायचे ती आठवण!!
अप्पीला पदवी मिळाली आणि मग ट्रॅव्हल एजंट कडे काम मिळालं. आधी पेईंग गेस्ट , मग भाड्याने खोली ,मग IATA UFTA चा अभ्यास !! नंतर महेंद्र बरोबर ओळख-मैत्री-प्रेम!! अप्पी आणि महेंद्र दोघंही चांगल्या ठिकाणी जाॅब करताना लग्नाचा आणि घर घेण्याचा विचार करत होते.
या दोघांची जात पात भाषा धर्म ...यात काहीही ताळमेळ नाही.महेंद्र अनाथ आश्रमात वाढला.हातावर नाव गोंदलेलं होतं! मल्याळी मधे गोंदलं होतं म्हणून ती मातृभाषा म्हणायची!! तेवढंच जन्मदात्यांनी दिलेली पूंजी!
अप्पी आणि महेंद्र ...' कष्टाळू ' हीच ओळख!! मजेत आहेत दोघे!
अप्पी तिची स्वतःची भाषा लिहिते , बोलतेच! पण मुंबईत रस्त्यावर राहून मराठी, गुजराती, हिंदी , इंग्लिश बरोबरच मोडकंतोडक्या कन्नड , मल्याळी पण बोलू , समजू शकते.
हे जोडपं अतिशय सहृदय आहे.आत्ता कोरोना काळात सुद्धा कोणाला कशी मदत करता येईल हे मनापासून पहात होती दोघं जण! मला पहिला लुटूपुटू चा जाॅब अप्पी मुळेच मिळाला. 'इथे बस् तू युसूफ ला मदद कर ! तेच्या स्टाफ ला आपडी(आपली) CRS शिकवून दे. तुला मंग एक दो सालचा एक्सपिरंस सर्टीफिकेट करून देल युसूफ' 😂 जास्तीत जास्त तिच्या सारख्या भाषेत लिहिलंय मी.
युसुफ चे office म्हणजे गंमत , तो स्वतः एक नमुना आणि तिथे भेटलेल्या रफिक ची गोष्ट ..डिट्टो कयामत से कयामत तक 😂.. पण ती उद्या सांगते.
#प्रज्ञा
(११ नोव्हेंबर २०२१)
No comments:
Post a Comment